MİLLETİN EFENDİSİ

Hava sıcak mı sıcak, Medine’de güneşli bir gündü

Uzaklardan gelen bir heyet, kızıl ufukta göründü

Çokça vakit geçmeden yaklaşıp gül şehri Medine’ye

Hayretler içerisinde girdiler, o eşsiz beldeye

Amaçları: doğruca, Allah Nebisine ulaşmaktı

İslamiyet’le ilgili çeşitli sorular sormaktı

İhtişamlı bir kasır, bir saray aradılar çevrede

Göremediler, yoktu ki; sadelik hâkimdi her yerde

O’nun büyük bir sarayda olacağını düşünerek

Dolaşıp da boşuna yoruldular, en başa dönerek

Şehrin girişinde kurulmuş küçük pazara daldılar

Fikir danışacakları uygun birini aradılar.

Gördükleri ilk topluluğa sorarak meraklarını

Giderip de, sual ettiler esas soracaklarını

Nerededir acaba bu kavmin Seyyidi, Efendisi?

Görüşmek istiyoruz mutlaka, müsaitse kendisi

Rasulullah ’ı mı arıyorsunuz, diye sordu biri

Cevap gecikmedi… Bir çırpıda; “Evet,” dedi diğeri

Bilmiyoruz müsait mi! Peygamber ile sahabeler

Üç sokak ileride, mescitte, toplantı halindeler

Biraz daha yol alıp vardılar Mescid-i Nebevi ’ye

Oyalanmayıp kapıda, girdiler hemen içeriye

Girer girmez göz ucuyla önce etrafı taradılar

İlk bakışta fark edilecek birisini aradılar

Ayırt etmek ne mümkün? Burada herkes benzer giyimli

Gösteriş yok mescitte! Yer toprak, bir kaç kısım kilimli

İçlerinden sadece bir kişi; ortada, ayaktaydı

O da; içmek için oturanlara, su dağıtmaktaydı

Yaklaşıp sordular O’na: “bu kavmin efendisi kimdir?”

“Bu kavmin efendisi; şu anda, ona hizmet edendir.”

Ayakta su dağıtan kişi; Peygamberimizmiş meğer!

O’nu görebilmek ne güzel! Dünyalara bile değer

Rasulullah; o an için bulunduğu konum icabı

Belağatlı bir sözle vermişti, en mükemmel cevabı.

Heyet; vurgun yemişçesine, şaşırmıştı hep birlikte

Yoktu böyle yüksek bir şahsiyet; alçak gönüllülükte!

Bir tek sözüyle bağlandılar peygamber efendimize

Dediler: “vallahi bu haliniz, işledi gönlümüze.”

O hal üzere kalplerini iman ile doldurdular

Hep beraber şehadet getirip Müslüman da oldular

Rasulullah ’ın o cümlesi kayıt altına alındı

Kulaklara küpe olup tüm hafızalara kazındı

Tarihe not düşülen o muhteşem cümle zaman ile

Kuşaklar boyu aktarılıp ulaştı bugün bizlere

Arapçası “Seyyid-ül kavmi hadimukum” şeklindedir

Soracak olursanız acaba, bunun manası nedir?

“Milletin efendisi; milletine hizmet edenlerdir!”

                                                                            Mustafa GÜL

                                                                           (24 Kasım 2016)